Κατά την άφιξή του στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ο Έλληνας πρωθυπουργός αναφέρθηκε στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, τάχθηκε υπέρ της …στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ ενώ, τόνισε ότι: «Θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ώστε να διασφαλίσουμε πως όποια μέτρα εφαρμόσουμε δεν θα καταλήξουν να είναι πιο επώδυνα για τους Ευρωπαίους πολίτες από ό,τι για τη Ρωσία.»
Αργότερα το βράδυ, παρακολούθησα και τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτη Σχοινά, να μιλά[1] με ενθουσιασμό για «μεγάλες αποφάσεις» και «ηγέτες», για «σχέδια» και «πολιτικές» που δίχως αμφιβολία, δεν θα έχουν κάποιο άμεσο αποτέλεσμα αλλά …το ελπίζουμε για το μέλλον.
Σας παρακαλώ πολύ να δείτε τη μεγάλη εικόνα! Τί δεν κατάφεραν να κάνουν για την Ευρώπη και τους ευρωπαϊκούς λαούς περισσότερο από σαράντα χρόνια τώρα πραγματικοί ηγέτες και μεγάλες πολιτικές φυσιογνωμίες –άραγε, ποιόν να πρωτοθυμηθώ–, που θα το καταφέρουν μέσα σε λίγους μήνες ή εν πάση περιπτώσει σε εύλογο χρονικό διάστημα[2], μετριότητες που σχεδιάζουν και ορίζουν τη ζωή μας, δίχως προηγουμένως να έχουν εκτιμήσει όλο το εύρος των επιπτώσεων που θα έχουν οι πολιτικές τους αποφάσεις στην καθημερινότητά μας, στο παρόν και το μέλλον;
Τουλάχιστον εμείς οι πολίτες θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς αναμεταξύ μας. Δεν βρισκόμαστε στο μέσο μιας σύγκρουσης συμφερόντων ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση και μόνον, αλλά μπροστά σε μια πολύ πιθανή πλέον ανθρωπιστική κρίση με συνέπειες που κανείς μας δεν είναι σε θέση να προβλέψει αυτή τη δεδομένη στιγμή.
Ωστόσο, θα πρέπει να αναμένουμε περαιτέρω φτωχοποίηση όλων των ευρωπαϊκών πληθυσμών[3], πλήρη έλεγχο και περιορισμό των οικονομικών μας, σταδιακή περιστολή ή ακόμη και κατάργηση δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων μας, μεταβολή του λεγόμενου ευρωπαϊκού αξιακού συστήματος με αντίκτυπο στους θεσμούς σε υπερεθνικό και εθνικό επίπεδο –πήραμε μία πρώτη γεύση με τη διαχείριση του Covid–, ανάπτυξη του μιλιταρισμού και ίσως το πιο σημαντικό, πλήρη εξάρτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό…[4]
Σε προηγούμενο άρθρο μου[5], είχα αναφερθεί στις ευθύνες των Ευρωπαίων ενώ σε μία άλλη γραπτή μου παρέμβαση[6] εξηγούσα τους λόγους για τους οποίους οι Ηνωμένες Πολιτείες και η διακυβέρνηση Biden δεν έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να αποφευχθεί η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Σε κάθε περίπτωση, οι ΗΠΑ. μετρούν ήδη κέρδη ενώ ο μεγάλος χαμένος είμαστε εμείς. Το μεγαλύτερο θύμα; Η αλήθεια και η όποια προοπτική για ένα μέλλον ασφαλές, ειρηνικό και δημιουργικό.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] https://www.newsbeast.gr/world/arthro/8450684/margaritis-schoinas-koini-agora-kai-apothikefsi-fysikou-aeriou-stin-evropi
[2] https://www.geoeurope.org/2022/03/15/o-ithikos-aytoyrgos-ton-eyropaikon-dei/
[3] https://www.kathimerini.gr/world/561778003/makron-anapofeyktos-o-limos-se-12-eos-18-mines-an-i-moscha-den-epideixei-ypeythynotita/
[4] https://www.huffingtonpost.gr/entry/eisvole-sten-oekrania-senaria-sten-omichle-toe-polemoe_gr_622ee07ae4b0e01d97ad1920
[5] https://cmoiss.blogspot.com/2022/03/blog-post_6.html
[6] https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-eisvole-sten-oekrania-kai-e-poliorkia-tes-eeropes_gr_621e0165e4b0d1388f1a4fe4
